Kleuteruniversiteit spel: Werk aan de weg

Werk aan de weg is een van de nieuwe spellen van Kleuteruniversiteit. Wie van de kinderen maakt de langste weg? En wie komt er tijdens het maken van de weg een obstructie tegen? In deze blog vertellen ambassadeurs Evelyn, Janneke, Monique, Suus en Meriël over hun ervaringen met dit spel.

Beschrijving van het spel

Het doel van Werk aan de weg is dat de kinderen een zo lang mogelijke weg maken. Dit kunnen ze doen door wegstukken te verdienen. Hierbij wordt onder andere gewerkt aan het ruimtelijk inzicht, geheugen, dobbelsteenstructuren herkennen en de woordenschat.
Het spel bestaat uit wegpuzzelstukken met dobbelsteenbeelden, obstakels, start-en finish wegpuzzelstukken, ophefkaarten voor de obstakels, een dobbelsteen en auto’s. De wegpuzzelstukken zijn verschillend van grootte.

De kinderen leggen een start- en finishstuk een eind uit elkaar op tafel. Vervolgens rollen ze om beurten met de dobbelsteen. Wanneer ze hebben gedobbeld draaien ze een wegpuzzelstuk om.
Hierop volgen verschillende acties:
Wanneer het dobbelsteenbeeld op het wegpuzzelstuk hetzelfde is als de dobbelsteen, mag het kind deze bij zijn weg aanleggen. Hij verzet zijn auto een plek vooruit en rolt nogmaals met de dobbelsteen.
Draait het kind een kaart om met een ander dobbelsteenbeeld is zijn beurt voorbij.
Het kind kan ook een wegpuzzelstuk met een afbeelding draaien. Dit is een obstakel. Hij legt deze kaart aan zijn weg maar kan met de auto niet doorrijden. Bij de volgende beurt draait het kind een ‘ophefkaart’ om. Hoort deze ophefkaart bij de obstakel, mag hij deze op zijn weg leggen en kan zijn auto verder rijden. Zo niet, is de beurt van het kind voorbij en mag hij het de volgende keer nog eens proberen.
Het kind dat als eerste de weg van het begin tot het eindpunt af heeft, heeft het spel gewonnen.

Spelvariaties

Het spel kan op verschillende manieren gespeeld worden. Je kunt ervoor kiezen om, in plaats van de start- en finishkaarten neer te leggen, op tijd te spelen. Spreek af hoe lang je gaat spelen. Kijk wanneer de tijd om is wie de langste weg heeft. Deze speler is de winnaar.
Om het spel gemakkelijker te maken, kun je er ook voor kiezen om de wegpuzzelstukken open op tafel te leggen, zodat de dobbelsteenbeelden zichtbaar zijn. De kinderen zoeken dan hetzelfde dobbelsteenbeeld als op de dobbelsteen. Later kunnen zij dan overgaan op de gesloten kaarten en voeg je de obstructies toe.

Ervaringen

Meriël: “Ik heb het spel nu een aantal weken in de klas. De kinderen vinden het een fantastisch spel. De eerste dagen werd het steeds met zes kinderen gespeeld en waren er veel kinderen die wilden meedoen. Nu komt het spel nog steeds meerdere keren per week de kast uit. Laatst was er een jongetje die graag het spel wilde spelen, maar hij was alleen. Dat kon volgens hem ook prima. Hij is er een hele tijd geconcentreerd en betrokken mee bezig geweest. Steeds om beurten voor een andere weg spelen. Tijdens het spelen valt het mij op dat ik de kinderen eigenlijk niet hoef te vragen om de wegen te vergelijken. Het spel lokt dit vanzelf uit. Uitspraken als: ‘mijn weg is langer’ vliegen je om de oren!”

Evelyn: “De kinderen waren enthousiast toen ik het spel liet zien in de kring. In de werkles speelde ik telkens met een groepje kinderen het spel. De obstructies waren nog wat lastig voor mijn NT2-kleuters, die hebben we in eerste instantie achterwege gelaten. Hierdoor hoefden de kinderen alleen te zoeken naar hetzelfde aantal ogen op het wegdeel. Telkens werd er gecontroleerd welke weg het langste was. De kinderen waren betrokken en heel erg fanatiek. Het spel wordt nog met regelmaat uit de kast gehaald om zelfstandig mee aan de slag te gaan.”

Janneke: “Ik ben heel blij met dit spel in de klas. Er komen veel verschillende doelen aan bod en de kinderen spelen er graag mee. Niet alleen het dobbelsteenbeeld wordt spelenderwijs geoefend, maar er wordt ook oplossingsgericht nagedacht over het weghalen van obstakels. Daarnaast komt er veel taal vrij. De kinderen zijn de wegen aan het vergelijken met elkaar en gebruiken daarbij begrippen als langer, korter en even lang. Maar ze tellen ook hun aantal wegdelen waardoor de begrippen meer, minder en evenveel langskomen. En de afbeeldingen op de wegonderdelen worden besproken. Aan het begin heb ik bij het spel gezeten en het samen met de kinderen gespeeld. Nu spelen de kinderen het zelfstandig en leren de kinderen het van elkaar Al met al wordt er in de klas graag gespeeld met Werk aan de weg. Maar je zou het spel even goed thuis kunnen spelen!”

Suus: “Wat een leuk spel om met de kinderen te spelen. Het is fijn dat je door middel van dit spel zichtbaar werkt aan het gebruik van de begrippen lang-kort-even lang. Doordat de begrippen zichtbaar worden gemaakt, begrijpen de kinderen ze beter. Zelfs voor de ZML doelgroep is dit spel heel goed te spelen. Zoals Evelyn ook al aan heeft gegeven, zijn de obstructies nog te lastig, dus spelen we het spel zonder, maar ik schat in dat we de obstructies na een paar maanden regelmatig spelen wel kunnen toevoegen. De kinderen zijn super enthousiast en willen het spel regelmatig spelen. Zelfstandig is dit nog te moeilijk, maar met begeleiding spelen ze het spel steeds beter. Al is het soms best lastig als iemand anders een langere weg heeft.”

Monique: “Tijdens de introductie van dit spel waren de kinderen direct enthousiast. De autootjes die echt kunnen rijden en de duidelijke afbeeldingen dragen enorm bij aan de beleving van dit spel. In de kring heb ik het spel laten zien en in grote lijnen het spel uitgelegd. Waarbij we ook samen hebben bekeken welke obstructies en oplossingen bij elkaar zouden kunnen passen. Daarna konden de kinderen vrij vlot aan de gang omdat het spel heel erg voor zichzelf spreekt. Wat erg leuk is om te zien is dat de kinderen geneigd zijn om als eerste de grote wegdelen te pakken. Wanneer ze merken dat het passende dobbelsteenbeeld er niet meer is, omdat ze steeds mis grijpen, ontstaan er ook gesprekken over welke tactiek dan de beste is en welk formaat wegdeel je dan het beste kunt pakken.
Heb je niet veel tafelruimte dan kun je ook met een Stabilo woody twee strepen op de grond zetten waartussen de kinderen kunnen spelen.”

Leuke quotes

Meriël vertelt: “Toen ik het spel ging uitleggen in de klas bespraken we alle obstructies. We kwamen bij het kaartje gat in de weg en ik vertelde dat dan de graafmachine moest komen om het gat weer te maken. Een jongen zat goed op te letten en zei: ‘Juf dat is een wals hoor! Dat weet je toch wel?’ Heerlijk, die betrokkenheid! En hij had natuurlijk helemaal gelijk!”

https://www.heutink.nl/artikel/100_524245

Ben je enthousiast geworden over dit spel? Het spel is verkrijgbaar bij Heutink . Wil je meer weten over het spel of jouw ervaringen delen? Bezoek onze facebookpagina Vrienden van Kleuteruniversiteit.

Dit bericht werd gepost in Nieuws en getagt .